Sijferrs

Efen. Nog een laatste update.
Ik. Hep. Negenhonderdste. Km gelopen het is nog driehonderd twintig naar santiago. Dan. Nog honderd fijftien naar musia. En. In. April zijn er negenteqinttig duizend pelgrims in. S aangekomen. En. Dat is nog het foor seizoen
Verstuurd vanaf mijn iPhone

Ei

Hep efen mijn blog kunnen bekijken is niet helemaal goed gegaan een stuk staat er niet op en een sms naar Helmut die eert niet op hoort wel. Het wordt steeds moeilijker om met de MOB te werken Maar Goed efen samenfattte nr

Forige week ben ik drie dagen in karrion de les kondos geblefen. Een. Nagt in een klooster in een saal met feertig man. Dat was weer een uitbundig snurk Geroggel en hoest festijn dat ik er ff helemaal. Klaar mee was en om half negen s morgens op de stoep stond fan het eerste de beste hotel foor een rustige nagt wat dus niet lukte omdat ik siek werd. Ik ben helemaal beter hoor alleen ik hep afgelopen week heel ligt moet eten. Koffie smaakt me pas sinds gisteren en wijn al helemaal niet. Maar straks ga ik maar eens aan de sangria.

Inmiddels sit de meseta erop. So n kleine tweehonderd km. Ik fond het een helemaal geweldig en ook intrigerend landsgap. Het is een hoogflakte maar soms hep je het idee

Dat je in Friesland sit. Eindeloze fertes tot aan de horizon je ziet in de ferte ook geen heufel of berg. En bij het laatste deel gewoon een strakke regte weg fan fijf en twintig km. Feel pelgrims hebben dit deel ofergeslagen. Ook omdat se in tijdnood sitten. De afstanden falt sommigen wel tegen foor al de Amerikanen en de brasilia en. Hun. Filegtuig wagt niet. Maar ik ben blij dat ik

m gelopen hep. Ook alle soorten weer gehad warm koud regen en. Harde wind. Maar het luie wandelen is foorbij hoor ik hep in de ferte alweer die puntige joekels gezien waar ik ofer heen. Moet dus dat Binnenkort weer klimmen Zoals jullie Sien hep ik nog geen. Nieuwe mobiel. Die is onderweg maar die gaat naar ponterrada. Ik had anders te lang in. Leon. Moeten wagten ik Sal blij sijn als ik m hep want het falt niet mee om so te sgrijfen omdat eigenlijk de meeste letters moeilijk doen.

Soals gesegd ben ik nu in Leon een super leuke stad. Ik was er al fanogtend dus ik had de hele dag de tijd om rond te kijken een stad met pragtige. Oude bouwwerken en wederom een hele mooie kathedraal heb er lekker als nette toerist rond gelopen maar wilde ook niet te feel lopen. Dus ik ben lekker truttig in so.n toeristen treintje gaan sitten en hep me lekker rond laten rijden. Ik kan me niet herrinneren dat ik dat ooit hep gedaan. Of ik hep het misschien. Ferdrongen. Ik hep me foor genomen om iets kritischer te worden wat slaap plekken. Propeer nu maar eens herbergen te finden met minder bedden dat is wat rustiger. Wel iets duurder. Maar dat moet dan maar. Ik kan geen dertig km lopen zonder te slapen

Was fan de week ook wat had ik Weer een bofenslaper. En ferdorie moest ik snagts naar de ws. Kon de sport FAn het trapje niet Finden toen stond ik met m'n foet in het bed fan mijn onder buurman ja balen natuurlijk. Toen ik later weer in bed. Lag daar kwam m'n straf die kerel snurkte so hard soals ik nog nooit had gehoord. Het leek of ik op een dak fan een farke nsjok lag fol met knorrende farkens. Daarbij kreeg ik. Er ook nog gratis een rug massage bij omdat mijn bedbodem gewoon trilde. Ik merkte dat het efen hielp als ik met m'n. Hielen stampte. Dus op een gegefen. Moment gingen mijn benen een aantal keren flink omhoog in de slaapsak om met een flinke bons neer te komen sie je het foor je het was eigenlijk eg maf maar ja je doet

Wat om goed te slapen het had niet lang geholpen en ik hep de strijd opgegefen en de folgende dag weer een kamer foor mij alleen genomen om bij te slapen

Ik ga nog efen de toerist uithangen in Leon en morgen fris en fruitig weer op pas

Jullie ook bedankt. Foor jullie reakties. Find ik heel leuk om te lesen

Verstuurde vanaf mijne iPhone

De Meseta en dan ziek

De volgende tekst is een stukje ongekorrigeerd om te laten zien hoe Ria met haar kapotte telefoon moet communiceren....Een aantal letters van het toetsenbord doen het niet meer wat af en toe tot hilarische spellingen leidt. (helmut)

11-05-17 Zo balen ben de hele nacht doodziek geweest Ws door een salade met kip. Ik sou anders nu op staan maar voel me te beroerd. Moet uiterlijk elf dertig hier weg zijn.

Ik ga het proberen. Ben eg geradbraakt maar heb ook weer geen sin om hier te blijven heb wel peg de rugzak is ekstra saar doordat ik gisteren eten had gekogt foor fanfaag En ik kan eg niks eten nu Sal proberen nog w foto s te sturen. Hep efe. Goede WiFi. Irritante MOB ben er helemaal klaar mee.

Ria is toen een nachtje extra in dat hotel gebleven(helmut

Goed geslapen en foel. Me een sruk beter ga douchen en dan proberen iets te eten. Wel blijfe. Sms Sen de app kan ik meestal niet gebruiken

Verstuurd vanaf mijn iPhone

Titel siek Ik had me heeeel erg ferheugd op een super rustige nagt in een heerlijk bed. Na een dagje een beetje rondkijken in Garrion de los kondos. Maar dat ging mooi niet door. Hep de hele nagt met m'n VVV VVV hoofd bofen de ws pot of bofen de Was bak gehangen. Waarsgijnlijk door een salade met kip. Onmogelijk om de folgende dag te lopen. En mijn sgatje was so lief om foor mij nog een hotel nagt te betalen sodat ik in bed kon blijfen. Na wat gewaggel naar de apotheek foor medisijnen. Maar fandaag gaat het weer en hep er weer dertig op zitten. Dat was niet de bedoeling maar eerder was er geen plaats in de herberg dus Maria moest ferder reisen. Ik ben niet in een keer dyslectish geworden hep ook geen zonnesteek maar het ligt aan m'n mobiel. Feel letters doen het niet meer dus ik moet dan wat anders fersinnen. Soms pakt de auto korrektie het goede woord. Dus jullie moeten maar een beetje raden wat Ik sgrijf. Hep weer een stuk Mesea gedaan een lange weg tussen de korenvelden en ferre uitsigten me

Verstuurd vanaf mijn iPhone=

Eindelijk een computer

Het is alsof het zo moest zijn; op het moment dat ik bijna niets meer kan met mijn mobiel heb ik een slaapplaats in een klooster bij de nonnen en ze hebben een computer!!!!! De eerste die ik zie na bijna 5 weken op pad te zijn. En het lukt ook nog om bij mijn reisverslag te komen, daarbij heb ik een lange middag waar ik toch verder niets te doen heb dus alle tijd om te schrijven.

Zoals Helmut als schreef mijn mobiel heeft een aantal dagen geleden water binnen gekregen. Ik heb er mee in de zon gelopen, ik heb ´m twee dagen in een pak rijst gestopt en meegesjouwd in de rugzak, maar het helpt niet veel. De app werkt nog steeds niet, veel letters doen het niet en het fotostoestel doet raar. Ik ben bang dat het einde verhaal is maar ik kan niet eerder wat doen dan dat ik in een grotere stad ben want ik kom echt alleen maar door hele kleine dorpjes. En die stad, Leon is 125 km verderop. Maar goed, ik kan nu even lekker op de computer schrijven.
We zijn inmiddels alweer een paar dagen verder, zoals gezegd, 125 km van Leon af. Ik heb afgelopen dagen weer prima weer gehad maar ook een dag zo verschrikkelijk slecht. Maar ja dat hoort erbij, Ik ben inmiddels al 3 dagen op de Meseta, de hoogvlakte. Ik hoorde en las vooraf dat deze erg saai zou zijn maar ik vind het heerlijk hier. Een rotklim er naar toe, mopperend die bult op, maar eenmaal boven al drie dagen helemaal in mn nopjes. Eindeloze velden, geen boom, geen struik te zien, eindeloze verten gekleurde velden, in licht- en donkergroen. Gele en roodachtige velden en de weg recht toe recht aan. Je hoeft nergens op te letten, alleen maar doorlopen naar het Westen. Nou heb ik wel geluk gehad met het weer. Het kan er nogal spoken met erg koude wind en heel veel regen. Maar de zon scheen volop en in de middag was het alsof je door een oven aan het wandelen was. Vandaag had ik er een stukje klassieke muziek bij en ik had steeds het gevoel dat ik door een film liep.
Voordat ik de Meseta opging (ook wel Tierra de Campos) was ik in Burgos. Als je er ooit in de buurt komt, de moeite waard om te bekijken. De kathedraal is echt prachtig. Een van de mooiste bouwwerken die ik gezien heb naast de Sagrada in Barcelona en de Notre Dame in Parijs.
Burgos had een supergrote pelgrimsherberg, een groot modern gebouw met 5 verdiepingen, 200 bedden en om 17.00 uur was alles bezet. Maar alles was daar goed geregeld, grote keuken en mooi sanitair. Ik had daar een beetje het gevoel dat ik op een indoor-camping zat. Wel weer helaas een bovenslaper......
Ik had in eerste instantie wat langer in Burgos willen blijven, maar bij nader inzien heb ik geen zin in grote steden. Dus een middagje een beetje rondkijken vond ik wel genoeg. Ben daar wel naar de pelgrim mis gegaan, die werd gehouden in een deel van de kathedraal. Maar ik verstond er echt helemaal niets van. Ik had gedacht dat ie in het Latijn zou zijn dan had ik het nog wel een beetje kunnen volgen, maar alles was in het Spaans. Ook met een aantal rituelen die ik nog nooit gezien had in een mis. Maar het was interessant en de omgeving al helemaal. Goud en nog eens goud en overal engeltjes met bloemetjes, dus er was genoeg te zien.
Af en toe las ik een rustmiddag in, zoals nu. Dan loop ik 20 km en dan stop ik, Om een middag niks te doen, wat orde op zaken te stellen en vandaag was het wel weer eens nodig om die hooiberg op mijn kop te wassen. Was al een week geleden, maar nog geen vet te zien, maar toch..., als is het maar om het stof er uit te wassen.
Als ik 20 km loop is dat een rustig dagje, verder loop ik tussen de 25 en 35. Echt niet omdat ik haast heb, maar je moet voor 8 uur uit de herbergen zijn, dus je hebt de hele dag. En ik heb ik geen zin om elke dag uren in en rondom een herberg te hangen, ik loop dan liever door. Als het zo mooi weer is blijf ik liever lekker buiten in beweging.
Ik ben hier echt het nakomertje... Ik ben altijd zo n beetje het laatst de herberg uit. En dan sta ik om half acht buiten en heb ik ontbeten. De rest is er om 6 uur, half zeven als een haas vandoor gegaan. Zonder ontbijt. Dan doen ze in het volgende dorp. Het is hier s morgens net een militaire club. Opstaan, rugzak inpakken en weg. Een paar dagen geleden stond er een om half vijf op en vertok een kwartier later. Die man blijf ik tegenkomen dus ik loop echt niet minder als hij, ook niet als vele anderen maar ik loop langer door. De meesten willen uiterlijk om 14.00 ergens zijn omdat ze bang zijn dat er geen bed meer is. Maar ik heb nog niet meegemaakt dat ik geen bed had en op deze manier loop ik s morgens en s middags veel alleen. Helemaal goed.

Ik begin inmiddels al echt gewend te raken aan het slapen tussen allemaal vreemde mensen. Maakt me niks meer uit. Moet ook wel want ongeveer 100 km voor Santiago wordt het nog veel drukker. Er komen dan wat andere aanloopwegen erbij en mensen die het begeerde papiertje de Compostele willen halen, krijgen die ook als je 100 km ervoor begint. Dus dat wordt nog wat. Ik verwacht een soort Via Gladiola.
Maar dat zien we dan wel weer. Ik blijf hetzelfde doen als altijd, ik praat als ik zin heb en heb ik er geen zin in dat praat ik niet. Tijdens het lopen sowieso nooit, hoogstens een kwartiertje en dan heb ik er genoeg van. Ik vind dat ik dan teveel van het landschap mis. Ik heb in deze vijf weken nog geen enkele keer gehad dat ik geen zin had om te gaan lopen. Iedere dag begin ik te lopen en verheug me op wat ik die dag weer te zien krijg.

´s Avonds hoor je nog al eens wat levensverhalen. Mensen die een echtscheiding verwerken, mensen die erover te denken om te scheiden, mensen die van baan willen veranderen en mensen die op deze tocht hun zielsverwant hopen te ontmoeten.
Ik heb zelfs al sjans gehad op mn oude dag haha. Een Italiaan die me steeds ma Belle noemde en een Spanjaard met zijn zoetgevooisde praatjes. Ik noemde ze allebei Don Juan en heb ze heel duidelijk gemaakt dat ik best wel in ben voor een praatje maar als ze een partner zoeken dat ze dan beter door kunnen lopen. Dan is het maar direct duidelijk. Aan deze directheid moesten de heren wel een beetje wennen maar ach, daarna kon je tenminste normaal babbelen zonder poespas.
Gisteren at ik aan een tafel met 2 Koreanen en een stel Fransen. Het Engels van de Koreanen was nou niet echt om over naar huis te schrijven dus zij namen Google vertalingen erbij. Nou, daar komen dan echt de meest hilarische vertalingen uit. Een van de Koreanen was een gepensioneerde dirigent, ik vertelde dat ik op een koor zat, we kregen het over muziek , hij hoorde dat ik de messiah van Handel kende en hij zette met mij het Halleluia in waarna zo´n beetje iedereen bijviel, hij ging er bij staan en begon te dirigeren. Dat zijn echt hele leuke momenten.

Soms loop je kilometers lang op een veldweg langs een gewone weg, waar dan auto´s rijden. Dan zou ik zo graag willen weten wat de Spanjaarden denken over die kolonnes mensen met rugzakken die voorbij sjokken. En iedere dag weer een nieuwe kolonne. Ze moeten toch wel denken dat je van Lotje getikt bent om dat dagen lang te doen. Jammer genoeg kan ik het ze niet vragen, maar ik zou het best willen weten.
Morgen weer een nieuwe dag. Weer een Meseta dag, dat duurt nog wel een paar dagen. En morgen is er veel regen voorspeld.......

Natte mobiel

Er is even een onderbreking in de berichtgeving vanuit Spanje. Eergisteren heeft Ria in een enorme stortbui moeten lopen en daarbij is er water in haar mobieltje gelopen. Die doet het dus bijna niet meer. Geen internet meer en dus geen Whatapp meer. Een deel van de letters van het toetsenbord reageert niet meer wat resulteert in hilarische korte berichtjes. Dus even geen lange verhalen en foto's meer totdat de telefoon het weer doet of vervangen is door iets anders....

Helmut

Deel 3 santa domingo

Laatste deel van m'n verhaal. Ik heb de tijd en goede WiFi dus moet er even van profiteren. Heb een halve rustdag. Had zin om niks te doen en wat huishouden????. Rugzak fatsoeneren en wassen.
Er zijn vele manieren om in santiago te komen. Lopend met rugzak. Lopend en je bagage versturen naar de volgende plaats. Lijkt me heel vervelend want dan zit je aan die route vast. Je kan fietsen met je bagage en dan mooie weggetjes uitzoeken. Je kan ook met de mountainbike dan volg je de paden van de wandelaars. Gelukkig kijken de meeste mountainbikers wel uit maar door sommigen word je bijna van de sokken gereden.
Ik heb ook al iemand ontmoet die alles hardlopend doet. Stuurt de bagage vooruit en gaat joggen ... Kan ook. Ik wacht nog op het moment dat er iemand op de step voorbij komt. Of een georganiseerde seigway toer???? Ik maak er grapjes over en begrijp me goed ik heb het helemaal naar m'n zin want ik doe precies m'n eigen ding maar naar mijn idee begint De Tocht wel een beetje over de top te raken. Waar ik me wel enorm aan stoor is dat veel mensen het nodig vinden om overal hun sporen achter te laten. Boodschappen schrijven op verkeersborden informatieborden of op stenen in het bos. Vind ik zo ongelofelijk respectloos. Blijf van die spullen af en vraag jezelf af waarom je je zo nodig moet profileren. Kan ik echt boos over worden. Zo zat ik een keer op een pleintje in logrono een kop koffie te drinken. Zie ik een kerel helemaal gekleed in het tenue waarin St Jacob overal op wordt afgebeeld. Bruine pij, grote stok kalebas erbij wit katoenen mutsje grote vilten hoed en crocs????. Jee dan denk ik echt man carnaval is al lang voorbij Het was me niet duidelijk of hij nou ook de tocht liep of daar alleen maar interessant liep te doen. Ging bij mensen zitten en gaf ze ongevraagd filosofische adviezen over de Camino. Ik zag dat hij mij in het vizier had dus toen was ik heel druk doende met mijn app waar niks op te lezen was. Maar dan denk ik echt doe normaal man. Maar goed misschien ben ik wel te veroordelend. Maar zoiets is niet mijn ding.

Ik heb tot nu toe al heel wat kruizen langs de weg gezien van mensen die het leven hebben gelaten tijdens hun tocht. Is wel heel naar te zien.
En verder veel mensen met voet - en knieproblemen. Heb ik erg mee te doen want ik weet hoe het voelt. En ik prijs mezelf heel gelukkig dat het nu zo goed gaat.
Af en toe doe je wel wat aparte dingen. Er zat me van de week een halve zak chips in de weg in m'n rugzak dus die heb ik maar om 9 uur s morgens helemaal opgegeten. Had ik daar tenminste geen last meer van
En als ik soms in een wat grotere supermarkt ben dan sta ik verdekt in een hoekje zogenaamd heel geïnteresseerd naar de parfums te kijken en spuit allerlei testers op m'n kleren dat scheelt die avond mooi weer een wasbeurt. Vind ik zo n gedoe.
Al dat volk hier is supergoed voor de Spaanse economie. Totaal verlaten dorpen leven weer op er ontstaan steeds meer herbergen en bars. Dus dat is voor hier in ieder geval heel positief. De Spanjaarden wensen je dan ook vriendelijk een buen Camino. Daarom lijkt het me dan ook heel belangrijk dat dat deel van de pelgrims dat hier alles onder kladdert en zich niet kan gedragen daar mee ophoudt want ik kan me voorstellen dat de Spanjaarden daar wel eens flink de balen van kunnen krijgen
Zo dat waren hele lappen tekst. Ik ben uitgerust en morgen staan er weer wat klimmetjes te wachten door het oca gebergte


Verstuurd nvanaf mijn iPhone

Deel 2 santa domingo

Ben Santa Domingo del Calzada inmiddels alweer uit. De naam alleen al roept bij mij beelden op van flamenco muziek en feesten. Dat was er niet maar wel een prachtig oud stadje met hele oude architectuur en een hele mooie kathedraal waar ze kippen houden????. Dat heeft te maken met een mooie legende. Vind ik te veel om te schrijven als je het wil weten staat het vast wel op Google bij het wonder van santa domingo de la calzada
Ik heb de klim in de hoogslaper overleefd. Het vergde wel wat geworstel en wat gezwaai met de benen maar ik ben in bed gekomen.
Vandaag was het echt in kolonne lopen. Ik snap niet zo goed waardoor het nou komt de ene dag wel en de andere dag niet. Maar goed vandaag was het voor het eerst niet zo heel boeiend. Veel mist en veel langs de autoweg. Maar ja dat hoort erbij. Nog een dag of 2 dan zit ik in burgos. Dan begint daarna de kale hoogvlakte. Geen boom geen struik. Volgens mijn boekje vraagt het een ijzeren discipline van de pelgrim. Velen slaan dat stuk over en vaan met de bus. Ga ik niet doen. Maar ik ben wel benauwd voor onweer op zo n stuk.
Mappie. me heb je hier totaal niet nodig. Je moet wel stekelblind zijn om te verdwalen. De weg is overal supergoed gemarkeerd. Maar ja ik was in een park een keer op zoek naar een bankje in de zon voor mijn lunch dus ik vergat op de pijlen te letten. Dat kostte me 2 km extra. Tja eigen schuld dikke bult.
Als er in het landschap niet zoveel te zien is ga je vanzelf een beetje opletten wat er zoal voorbij schuift. Ik heb al een heel scala aan hoofdbedekking gezien. Hoedjes petjes sjaaltjes grote flaphoeden en zelfs een badmuts.... Zit misschien erg lekker....
Er heerst hier een grote stress op The Way. Ik heb er geen last van. Ik start rustig en loop totdat ik geen zin meer heb. Maar velen hebben last van tijdsdruk. Vooral de. Amerikanen en de
Brazilianen. Maar ook de Japanners. In ieder geval wat ik tot nu toe heb meegemaakt. Ik heb al eerder geschreven dat er zoveel Amerikanen zijn. Ik hoorde dat er chartervliegtuigen af en aan vliegen naar st Jean pied de port of Pamplona. De passagiers worden uitgelaten en beginnen meteen aan de tocht. Want hun terugvlucht is al geboekt na 4 weken. Dan worden ze een beetje zenuwachtig dat het niet snel genoeg gaat en dan zetten ze om 5 uur de wekker om er om half zes als een haas vandoor te gaan. Of ze nemen onderweg een stuk een fiets of een taxi om toch maar op tijd in santiago te zijn. Waar ze waarschijnlijk ontroerd op het plein op de knieën vallen en dan een antwoord op hun levensvraag verwachten. Echt geloof me , ik heb al een aantal mensen gesproken die op deze manier hier lopen. Maar goed, dat komt in boeken en films voor en velen hebben door de tocht een bepaald inzicht gekregen maar om er zo mee om te gaan lijkt mij njet zo gezond.
Maar door die haast van iedereen s morgens ben ik meestal de laatste die vertrekt. Je moet om. 8 00 uit sommige herbergen zijn en dan loop ik tegen half acht buiten en dan is er dus al een hele meute al twee uur op pad. Dat was dus de wandelstress van velen. Nogmaals ik heb er veen last van. Ik heb de tijd ik heb geen vraag ik loop en ik kijk. Meer niet. Heel af en toe maak ik een praatje met iemand die ook op dezelfde manier loopt en vind het dan ook weer leuk om een paar dagen later die persoon weer tegen te komen. Gelukkig zijn er nog genoeg mensen die bet wat rustiger aan doen. En die niet met iedereen hieven te praten. Er zijn er ook bij die helemaal los gaan. Die met iedereen contact willen maken. Er is ook iemand die al 9 maanden onderweg is hij blijft heen en weer lopen want hij wil niet alleen zijn????. Nou als je die aan je fiets heb hangen ben je mooi klaar. Zijn levensverhaal hield niet meer op. Een stille hint werd niet opgepakt. Een beetje prutsen met m'n mobieltje ook niet. Dus dan maar met de botte bijl. Sorry ik heb geen zin om te praten. Haha dat doe je dan gewoon. Geen zin in onnodig geneuzel.
Ik heb in Spanje ook al weer de nodige kerken gezien duik in iedere kerk wel even binnen als ze open zijn. Ik geniet dan van meditatieve momenten. Alhoewel met de soberheid van kerken zoals ik ze in Frankrijk heb gezien is het wel gedaan hoor hier. Tjonge de kerken zijn nu eigenlijk mooi van lelijkheid. Barokke versieringen en een hoop goud. Maar toch het heeft wel wat.
Als ik dan door een wat grotere stad trek wil ik daar niet als een blinde kip doorheen sjezen dus dan ben ik even de toerist. Maar dat voelt af en toe wel gênant. Want dan heb ik een wapperende sloggie en wollen sokken aan m'n rugzak hangen omdat die nog niet droog waren van een handwasje de avond ervoor. Voel ik me wel een halve zwerver of een overjarige hippie.
Inmiddels was het vandaag de laatste dag dat ik in de Rioja heb gelopen. Ben vandaag de grens over gegaan van deze provincie en zit nu in de regio Castilla y Leon. Een hele grote regio. Daar ben ik niet zomaar door. Zo langzamerhand zijn de enorme wijnvelden van de Rioja vervangen door de enorme graanvelden van deze streek.
Trouwens ; aan het begin van de Rioja kwam ik langs een echte wijnfontein ???????? Nou had ik er niet zo n zin in om s morgens onder een wijnfontein te hangen maar het was wel grappig om te zien.
Met lijf en leden gaat het uitstekend Ik heb nergens last van. Geen pijn in de voeten geen blaren of wat dan ook. Ik was een dag erg vermoeid maar dat kwam door de kou en regen en ik had de twee stokken nodig om overeind te blijven vanwege de wind.
Up date: ik heb er 660 km opzitten. Nog zo n 560 of zo naar. Santiago en daarna als ik nog zin heb nog 115 naar finisterre en muxia

Verstuurd dvanaf mijn iPhone

Deel 1 santa domingo del cazalde

Het leven met een blog gaat niet over rozen.... Heb al 2x een tekst geschreven maar ben m 2x kwijtgeraakt. Nu probeer ik het op een andere manier maar doe het wel in delen uit veiligheid.
Ik weet niet meer zo goed waar ik gebleven was maar ik weet nog wel dat het over de grote herberg net over de grens ging en dat ik daar moordneigingen had. Bij het weggaan sleurde iedereen met rugzak en stokken iedereen tegelijk de schoenen aan dus kreeg je konten tegen je aan omdat men bukte. En ik had verschrikkelijke zin om flink met m'n stokken in het rond te meppen. Maar ja als fatsoenlijk mens doe je dat niet dus als er weer iemand tegen m'n hoofd dutste en sorry zei liet ik m'n vriendelijkste glimlach zien en zei don't worry no problem. Ik zei nog net niet don't worry be happy.
Maar ik maakte heel erg gauw dat ik daar weg kwam. Het was allemaal supergoed geregeld hoor daar niet van maar voor mij even te veel mensen na drie weken stilte.
Ik ben inmiddels alweer een week in
Spanje en 2 provincies door. De Navarra en de Rioja. Prachtige wandeldagen gehad. De Navarra is echt zo mooi. Deed me een beetje aan Toscane denken. Heuvels dennenbosjes ik liep langs rivieren beekjes en had mooie uitzichten op de uitlopers van de Pyreneeën waar kleine dorpjes tegenaan geplakt waren en buizerds rondzwermden. Ik kwam door wijnvelden en olijfgaarden zag cypressen en rook de wilde bosazalea en overal wilde tijm. Heel gelukkig liep ik toch nog vaak alleen omdat na de start de mensen menigte zich al gauw verspreidde. Je krijgt op een gegeven moment een voorhoede en een achterhoede en ik dreutel daar een beetje tussenin
De laatste dag in de Navarra begon supergoed echt genietend van het landschap ging ik heuveltje op en weer af. Niks geen gedoe met pijn in de knieën nergens last van. En bovenaan weer een prachtig uitzicht. Maar ja het kan niet altijd zo geweldig blijven; binnen enkele minuten donkere wolken en uren lang slagregens hagel koude wind en onweer. Dat is het leven van een pelgrim????. Aangekomen bij de herberg was die over vol met een zaal met 20 stapelbedden helemaal bezet en overal natte kleding over de bedranden. Tot overmaat van ramp moest ik bovenin en er waren geen zijranden????. Tussen 40 man is er een aardig percentage snurkers dus dat was een niet zo geslaagde nacht. Met een Japanse dame waar ik een paar woorden mee had gewisseld en die het ook helemaal had gehad heb ik in logrono een pension kamer gedeeld. Dan maar wat meer betalen maar e ven een lekker met met echte lakens. Want ja die slaapzak is ook wat. Ik draai nog al eens en voor je het weet lig je ingepakt als een rollade in dat ding en kun je gaan kant meer op en moet je eerst je lijf weer een paar keer opwippen voordat je weer normaal kan liggen. Dus ik was erg blij met dat lekkere bedje met echte lakens. Maar helaas bleek de frêle Japanse dame ook lid van het snurkpeleton en ging tekeer als een bootwerker. Ik heb mezelf beloofd dat ik 1x in de week iets zoek waar ik helemaal alleen ben! Ik zit nu bij de nonnen van de cistercienzen en ga stoppen. Iedereen moet 22 00 op stok en om half acht weer de deur uitzijn. Helaas moet ik weer boven slapen en ik heb echt geen idee hoe ik er in moet komen want er is zelfs geen trapje aan de zijkant
Volgende keer meer

Verstuurd vanaf mijn iPhone