De Spaanse grens. Saint jean Pied de Port naar Roncevalles
Ja ik ben er over en ik ben in Spanje waar het stervens koud is! Ik zit in roncevalles. In een goed georganiseerde herberg gerund door Nederlanders met een slaapcapaciteit van 185 bedden en het is vol. Dus veel mensen en veel nationaliteiten om me heen. Moeilijk om een rustig plekje te vinden waar dan ook nog WiFi is.
Ik moest 24!km afleggen om de Pyreneeën over te komen en daar heb ik 8 uur over gedaan. Ik heb alles gehad Beetje regen hagel sneeuw en soms erg koude wind. Flink klimmen twee passen over en een flinke afdaling. Bij de afdaling was het voor het eerst dat de knieën het niet zo leuk vonden. En eenmaal aangekomen nog een uur in de rij moeten staan voor een bedje!
Een beetje in colonne de berg over en er was 1 herberg onderweg en die was natuurlijk continue vol met koffiedrinkende mensen. Een goudmijntje voor de uitbater. Nu leek het echt een beetje op een rustplek tijdens de 4-daagse. Maar aan de andere kant met zoveel mensen valt er ook weer een hoop te zien toch. Mensen die als een speer je voorbij gaan. Je haalt de Oostenrijkers en de Zwitsers er zou uit. Kerels met meters lange stelten die de bergen wel gewend zijn en zonder stokken die passen overvliegen. Of Aziaten die hun bagage hebben laten vervoeren en die ook huppelend naar boven gaan. In St pied had je dat kunnen regelen. Je bagage laten vervoeren maar dat doe ik niet. Het moet niet te gemakkelijk worden toch?
Verder was er een Japanner die er wel heel mooi uitzag: een soort zijden rokje daaronder een glans legging witte kniekousen en hele grote schoenen. En hele magere spillebeentjes Tja zo zie je nog eens wat in de Pyreneeën. De Pyreneeën en ik liggen elkaar niet zo. Het is de tweede keer dat ik er doorkom en weer mist en slecht weer. De vorige keer was met een vakantie. Toen maakten we een tochtje en Sarah en ik zweetten peentjes zo eng vonden we het. Dichte mist En dat was vandaag ook vaak. Ik liep nu vandaag ook letterlijk met m'n hoofd in de wolken. Nou niet een keer figuurlijk Maar door dat weer heb ik geen mooie vergezicht foto s kunnen maken want er viel niet zoveel te zien.
Het eten was vanavond ook iets anders dan ik gewend ben. Geen gezellig gedoetje met z'n drieën of alleen maar, zoals Helmut het al noemde na het zien van een foto, een soort van der valk.
Het is werkelijk ongelofelijk hoeveel mensen met deze Camino bezig zijn. Wat ik wel heel leuk vind is dat er zoveel jonge mensen meelopen. Studeren die een pauze nemen en de tocht aangaan.
Iedereen een gezellige Koningsdag toegewenst.
Ik werd hier om 6 00 gewekt met een troubadour die in de slaapzaal met een gitaar rondliep en een Spaans lied ten gehore bracht. ????
Ik ga zo weer op pad en het is steeeeenkoud..... Bij jullie ook dat weet ik maar ik had wat andere ideeën over Spanje.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}