Ben Santa Domingo del Calzada inmiddels alweer uit. De naam alleen al roept bij mij beelden op van flamenco muziek en feesten. Dat was er niet maar wel een prachtig oud stadje met hele oude architectuur en een hele mooie kathedraal waar ze kippen houden????. Dat heeft te maken met een mooie legende. Vind ik te veel om te schrijven als je het wil weten staat het vast wel op Google bij het wonder van santa domingo de la calzada
Ik heb de klim in de hoogslaper overleefd. Het vergde wel wat geworstel en wat gezwaai met de benen maar ik ben in bed gekomen.
Vandaag was het echt in kolonne lopen. Ik snap niet zo goed waardoor het nou komt de ene dag wel en de andere dag niet. Maar goed vandaag was het voor het eerst niet zo heel boeiend. Veel mist en veel langs de autoweg. Maar ja dat hoort erbij. Nog een dag of 2 dan zit ik in burgos. Dan begint daarna de kale hoogvlakte. Geen boom geen struik. Volgens mijn boekje vraagt het een ijzeren discipline van de pelgrim. Velen slaan dat stuk over en vaan met de bus. Ga ik niet doen. Maar ik ben wel benauwd voor onweer op zo n stuk.
Mappie. me heb je hier totaal niet nodig. Je moet wel stekelblind zijn om te verdwalen. De weg is overal supergoed gemarkeerd. Maar ja ik was in een park een keer op zoek naar een bankje in de zon voor mijn lunch dus ik vergat op de pijlen te letten. Dat kostte me 2 km extra. Tja eigen schuld dikke bult.
Als er in het landschap niet zoveel te zien is ga je vanzelf een beetje opletten wat er zoal voorbij schuift. Ik heb al een heel scala aan hoofdbedekking gezien. Hoedjes petjes sjaaltjes grote flaphoeden en zelfs een badmuts.... Zit misschien erg lekker....
Er heerst hier een grote stress op The Way. Ik heb er geen last van. Ik start rustig en loop totdat ik geen zin meer heb. Maar velen hebben last van tijdsdruk. Vooral de. Amerikanen en de
Brazilianen. Maar ook de Japanners. In ieder geval wat ik tot nu toe heb meegemaakt. Ik heb al eerder geschreven dat er zoveel Amerikanen zijn. Ik hoorde dat er chartervliegtuigen af en aan vliegen naar st Jean pied de port of Pamplona. De passagiers worden uitgelaten en beginnen meteen aan de tocht. Want hun terugvlucht is al geboekt na 4 weken. Dan worden ze een beetje zenuwachtig dat het niet snel genoeg gaat en dan zetten ze om 5 uur de wekker om er om half zes als een haas vandoor te gaan. Of ze nemen onderweg een stuk een fiets of een taxi om toch maar op tijd in santiago te zijn. Waar ze waarschijnlijk ontroerd op het plein op de knieën vallen en dan een antwoord op hun levensvraag verwachten. Echt geloof me , ik heb al een aantal mensen gesproken die op deze manier hier lopen. Maar goed, dat komt in boeken en films voor en velen hebben door de tocht een bepaald inzicht gekregen maar om er zo mee om te gaan lijkt mij njet zo gezond.
Maar door die haast van iedereen s morgens ben ik meestal de laatste die vertrekt. Je moet om. 8 00 uit sommige herbergen zijn en dan loop ik tegen half acht buiten en dan is er dus al een hele meute al twee uur op pad. Dat was dus de wandelstress van velen. Nogmaals ik heb er veen last van. Ik heb de tijd ik heb geen vraag ik loop en ik kijk. Meer niet. Heel af en toe maak ik een praatje met iemand die ook op dezelfde manier loopt en vind het dan ook weer leuk om een paar dagen later die persoon weer tegen te komen. Gelukkig zijn er nog genoeg mensen die bet wat rustiger aan doen. En die niet met iedereen hieven te praten. Er zijn er ook bij die helemaal los gaan. Die met iedereen contact willen maken. Er is ook iemand die al 9 maanden onderweg is hij blijft heen en weer lopen want hij wil niet alleen zijn????. Nou als je die aan je fiets heb hangen ben je mooi klaar. Zijn levensverhaal hield niet meer op. Een stille hint werd niet opgepakt. Een beetje prutsen met m'n mobieltje ook niet. Dus dan maar met de botte bijl. Sorry ik heb geen zin om te praten. Haha dat doe je dan gewoon. Geen zin in onnodig geneuzel.
Ik heb in Spanje ook al weer de nodige kerken gezien duik in iedere kerk wel even binnen als ze open zijn. Ik geniet dan van meditatieve momenten. Alhoewel met de soberheid van kerken zoals ik ze in Frankrijk heb gezien is het wel gedaan hoor hier. Tjonge de kerken zijn nu eigenlijk mooi van lelijkheid. Barokke versieringen en een hoop goud. Maar toch het heeft wel wat.
Als ik dan door een wat grotere stad trek wil ik daar niet als een blinde kip doorheen sjezen dus dan ben ik even de toerist. Maar dat voelt af en toe wel gênant. Want dan heb ik een wapperende sloggie en wollen sokken aan m'n rugzak hangen omdat die nog niet droog waren van een handwasje de avond ervoor. Voel ik me wel een halve zwerver of een overjarige hippie.
Inmiddels was het vandaag de laatste dag dat ik in de Rioja heb gelopen. Ben vandaag de grens over gegaan van deze provincie en zit nu in de regio Castilla y Leon. Een hele grote regio. Daar ben ik niet zomaar door. Zo langzamerhand zijn de enorme wijnvelden van de Rioja vervangen door de enorme graanvelden van deze streek.
Trouwens ; aan het begin van de Rioja kwam ik langs een echte wijnfontein ???????? Nou had ik er niet zo n zin in om s morgens onder een wijnfontein te hangen maar het was wel grappig om te zien.
Met lijf en leden gaat het uitstekend Ik heb nergens last van. Geen pijn in de voeten geen blaren of wat dan ook. Ik was een dag erg vermoeid maar dat kwam door de kou en regen en ik had de twee stokken nodig om overeind te blijven vanwege de wind.
Up date: ik heb er 660 km opzitten. Nog zo n 560 of zo naar. Santiago en daarna als ik nog zin heb nog 115 naar finisterre en muxia

Verstuurd dvanaf mijn iPhone