Deel 3 santa domingo
Laatste deel van m'n verhaal. Ik heb de tijd en goede WiFi dus moet er even van profiteren. Heb een halve rustdag. Had zin om niks te doen en wat huishouden????. Rugzak fatsoeneren en wassen.
Er zijn vele manieren om in santiago te komen. Lopend met rugzak. Lopend en je bagage versturen naar de volgende plaats. Lijkt me heel vervelend want dan zit je aan die route vast. Je kan fietsen
met je bagage en dan mooie weggetjes uitzoeken. Je kan ook met de mountainbike dan volg je de paden van de wandelaars. Gelukkig kijken de meeste mountainbikers wel uit maar door sommigen word je
bijna van de sokken gereden.
Ik heb ook al iemand ontmoet die alles hardlopend doet. Stuurt de bagage vooruit en gaat joggen ... Kan ook. Ik wacht nog op het moment dat er iemand op de step voorbij komt. Of een georganiseerde
seigway toer???? Ik maak er grapjes over en begrijp me goed ik heb het helemaal naar m'n zin want ik doe precies m'n eigen ding maar naar mijn idee begint De Tocht wel een beetje over de top te
raken. Waar ik me wel enorm aan stoor is dat veel mensen het nodig vinden om overal hun sporen achter te laten. Boodschappen schrijven op verkeersborden informatieborden of op stenen in het bos.
Vind ik zo ongelofelijk respectloos. Blijf van die spullen af en vraag jezelf af waarom je je zo nodig moet profileren. Kan ik echt boos over worden. Zo zat ik een keer op een pleintje in logrono
een kop koffie te drinken. Zie ik een kerel helemaal gekleed in het tenue waarin St Jacob overal op wordt afgebeeld. Bruine pij, grote stok kalebas erbij wit katoenen mutsje grote vilten hoed en
crocs????. Jee dan denk ik echt man carnaval is al lang voorbij Het was me niet duidelijk of hij nou ook de tocht liep of daar alleen maar interessant liep te doen. Ging bij mensen zitten en gaf ze
ongevraagd filosofische adviezen over de Camino. Ik zag dat hij mij in het vizier had dus toen was ik heel druk doende met mijn app waar niks op te lezen was. Maar dan denk ik echt doe normaal man.
Maar goed misschien ben ik wel te veroordelend. Maar zoiets is niet mijn ding.
Ik heb tot nu toe al heel wat kruizen langs de weg gezien van mensen die het leven hebben gelaten tijdens hun tocht. Is wel heel naar te zien.
En verder veel mensen met voet - en knieproblemen. Heb ik erg mee te doen want ik weet hoe het voelt. En ik prijs mezelf heel gelukkig dat het nu zo goed gaat.
Af en toe doe je wel wat aparte dingen. Er zat me van de week een halve zak chips in de weg in m'n rugzak dus die heb ik maar om 9 uur s morgens helemaal opgegeten. Had ik daar tenminste geen last
meer van
En als ik soms in een wat grotere supermarkt ben dan sta ik verdekt in een hoekje zogenaamd heel geïnteresseerd naar de parfums te kijken en spuit allerlei testers op m'n kleren dat scheelt die
avond mooi weer een wasbeurt. Vind ik zo n gedoe.
Al dat volk hier is supergoed voor de Spaanse economie. Totaal verlaten dorpen leven weer op er ontstaan steeds meer herbergen en bars. Dus dat is voor hier in ieder geval heel positief. De
Spanjaarden wensen je dan ook vriendelijk een buen Camino. Daarom lijkt het me dan ook heel belangrijk dat dat deel van de pelgrims dat hier alles onder kladdert en zich niet kan gedragen daar mee
ophoudt want ik kan me voorstellen dat de Spanjaarden daar wel eens flink de balen van kunnen krijgen
Zo dat waren hele lappen tekst. Ik ben uitgerust en morgen staan er weer wat klimmetjes te wachten door het oca gebergte
Verstuurd nvanaf mijn iPhone
Reacties
Reacties
En weer heerlijk om je verhalen te lezen,en wat heb je al een km in je benen ongelooflijk hoe goed je gaat ,zo kunnen we toch een beetje mee kijken in je leven en wandelen,sommige dingen die je schrijft hoor ik je gewoon zeggen hahahaah ,geniet er maar goed van,voor je het weet sta je de " huishouding" weer doen Gr
Zet hem op, mop..
(Meer is niet nodig nu)
Xxx
Hoi, heel leuk om je verhalen te lezen; wat fijn, dat het zo goed gaat.
Geniet van elk moment!
Liefs,
Christine
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}